One book. Thousand feelings.

Minęły dwa lata ciszy na blogu. Czasami miałam ochotę go usunąć, a czasami planowałam wielki powrót. Wszelkie działania pozostawały jednak w sferze planów. Dlaczego? Ponieważ w moim życiu prywatnym i zawodowym działo się tak wiele, a moje myśli rozproszone były na tak różnorakich sprawach, że nie potrafiłam zdecydować, co tak naprawdę chcę zrobić z tym blogiem. 

Do jego prowadzenia zniechęciło mnie kilka rzeczy. Przede wszystkim niska jakość proponowanych przez wydawnictwa tytułów do zrecenzowania. Coraz częściej trafiały do mnie książki kiepskie, naprawdę źle napisane, z powtarzającymi się tymi samymi błędami. Wiele z nich oddałam do biblioteki, inne oddałam znajomym. Nawet nie doczytując ich do końca. Szkoda mi było czasu na miałkie teksty, szablonowe historyjki, płytkich bohaterów. Skoro literatura nic pozytywnego nie wnosi w moje życie, to po co ją czytać? 

Zastanawiałam się, co jest tego przyczyną? Czy to ja mam zbyt wygórowane oczekiwania, czy poziom piśmiennictwa tak drastycznie spadł? Czy statystycznego czytelnika zadowala tak niewiele z książki średnio za 39,99zł? Czy za tę cenę nie mam prawa oczekiwać więcej? Czy może przez to, że znam zasady dobrego pisania, moje czytanie zostało nieodwracalnie naznaczone przymusem wyłapywania wszystkich potknięć pisarza? A może brakuje w polskich wydawnictwach redaktorów, kogoś kto doszlifowałby grafomańskie zapędy, na wyrost nazywających siebie psiarzami, producentów seriali książkowych?

Lektura przestała sprawiać mi frajdę. Byłam skonsternowana. 

Zniechęciła mnie także smutna tendencja, którą zauważyłam na wielu blogach książkowych, chęć przechwalania się, kto ile książek dostał z wydawnictw. Z wyraźnym podkreśleniem, że dostał za darmo. Publikowanie zdjęć, przedstawiających sterty kopert, paczek z książkami. Jakby ilość miała znaczenie. Jakby fakt, że się nie płaci za książkę, miał znaczenie. Żadna sztuka dostać książkę z wydawnictwa. Ale po co, skoro jej lektura nudzi? Sztuką jest kupić książkę idealnie dopasowaną do naszych oczekiwań, lub znaleźć taką w bibliotece. Sztuką jest dokonywać świadomych wyborów, odrzucać to co nas nie cieszy i nie zagracać sobie domowej biblioteki tytułami, po które nie sięgniemy nigdy więcej. 

Zniesmaczyło mnie to wszystko. Umilkłam więc, ale nie przestałam czytać. Sięgnęłam po literaturę z wyższej półki, po teksty wymagające od czytelnika skupienia, akapity misternie utkane z precyzyjnie dobranych słów, czystą przyjemność czytania. Po to co kocham w literaturze najbardziej - dobre treści dobrze napisane. I odetchnęłam z ulgą - na szczęście dobra literatura wciąż powstaje! Na szczęście obok zalewających księgarnie produktów literaturopodobnych znaleźć można nadal prawdziwe powieści. Na szczęście na listach bestsellerów figurują nazwiska prawdziwych twórców, a nie tylko rzemieślników. I to niskiego sortu.

Recenzje zatem powrócą, ale nie znajdziesz tu tekstów zachwalających książki Mroza, Bondy, Kordel, Michalak i im podobnych. Jestem przekonana, że szeroko rozumiana literatura popularna może być jednocześnie lekka i jakościowa dobra. I że warto także sięgać po lekturę trudniejszą, wymagającą, by z każdym słowem wzrastać i się rozwijać. Zwłaszcza jeżeli piszesz. Nie pojawią się tu także recenzje publikacji celebrytów, choćby były na szczytach list bestsellerów. Stron z niekończącymi się ochami i achami nad pseudo olśnieniami literackimi osób, które nie mają pojęcia o literaturze, nie brakuje. Mój blog nie będzie jedną z nich.

Szukasz dobrej, wartościowej lektury? Dobrze trafiłeś. Tu z pewnością znajdziesz polecenia   D O B R Y C H   K S I Ą Ż E K. 

Pozdrawiam,
Magdalena Matraszek | Piszę | Redaguję | Recenzuję |